واژه‌شناسی «ایسه» در گویش بختیاری و هم‌ریشه‌های آن در زبان‌های ایرانی

واژه «ایسه» در گویش بختیاری (میوند) به معنای «الان، حال» است و در برخی موارد برای اشاره به زمان‌های نزدیک به حال (گذشتهٔ نزدیک یا آیندهٔ نزدیک) نیز به کار می‌رود. این واژه در دیگر گویش‌های لری و زبان‌های ایرانیِ غربی هم‌خانواده‌هایی دارد که نشان‌دهنده‌ی ریشه‌ی مشترک در زبان‌های ایرانیِ نو است.


معانی و کاربردهای «ایسه» و واژه‌های مرتبط در گویش میوندی:

واژهمعنیمثال و توضیح
ایسهالان، حال«ایسه اِخوام رِوِم» = الان می‌خواهم بروم.
اوسِهآن موقع (گذشته/آینده)«اوسِه نونسم» = آن موقع نمی‌دانستم.
هییسناکههم‌اکنون«هییسناکه آوِدِ» = همین الان آمده.
ایسناکهحالا«ایسناکه وگو» = حالا بگو.
ایگِلٛاین بار، حالا، این موقع«ایگِلٛ درسِس کو» = این بار درستش کن.

هم‌ریشه‌های «ایسه» در زبان‌های ایرانی:

زبان/گویششکل واژهمعادل فارسی
کردی سورانیایسته / ایستا (îsta / îstā)الان، حال
کردی کلهریایسه (îse)الان
لکیایسه (îse)الان
پشتواوس (os)حالا
گیلکیهسه / هسا (hasa / hasā)هست، اکنون
تالشیهسه / هه‌سه (əsa / həsa)الان
لری دشتستانیایسُ (iso)حال
لری بویراحمدیایسو / ایسه (iso / ise)الان

تحلیل زبان‌شناختی:

  • این واژه‌ها همگی از ریشه‌ی ایرانی باستان «هیَچَ» (hyat̰) یا «اَیْت» (aita) به معنای «اکنون» مشتق شده‌اند.
  • در برخی گویش‌ها (مثل گیلکی و تالشی) به صورت «هسه» تغییر یافته که احتمالاً تحت تأثیر فعل «هستن» (بودن) قرار گرفته است.
  • در پشتو «اوس» به معنی «حالا» نزدیک به «اوسِه» در بختیاری است.
  • در زبان‌های کردی و لری، این واژه بسیار پایدار مانده و تغییرات آوایی کمی داشته است.

نتیجه‌گیری:

واژه‌ی «ایسه» و هم‌خانواده‌های آن در زبان‌های ایرانی غربی نشان‌دهنده‌ی یک ریشه‌ی مشترک باستانی هستند که برای اشاره به زمان «حال» به کار می‌رفته است. این واژه‌ها در گویش‌های مختلف دستخوش تغییرات آوایی شده‌اند، اما ساختار اصلی آن‌ها حفظ شده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *