نوشتهها مو
مدیر سایتاِسوِرِج
/esverej/
اِسوِرِج با نام علمی Capparis spinosa، از راسته کلم‌سانان، تیره کبریان، سرده کبرها است. میوه آن بعد از رسیدن مانند انار شکافته شده؛ قسمت ژله‌ای آن به رنگ قرمز قابل خوردن است. دانه‌های آن طعم بسیار تندی مانند فلفل دارد و از خوردن آن ترجیحا باید اجتناب کرد. که در تقریباً در هر کوی و برزن یک اسم خاص خود دارد. بنابراین در میان میوندها نیز با اسامی مختلف شناخته می‌شود. میوند های دزفول به آن باکو می‌گویند
امروزه در فارسی بیشتر به کَبَر شناخته می‌شود.
این گیاه در کرمانشاه شیه‌پله (sheya pala)، رامهرمز لگجی، آبادان و جزیره مینو به زبان عربی شِفِلّح، دزفول و شوشتر بوکو نامیده می‌شود و در مناطق دیگر با نام های کبرو، دَک، باکو، داغ قارپوزی، خیاروک، لگجی، لیجین، لیجون، کبرک، درخت اَصَف شناخته می‌شود.
اِسوِرِج گیاه سخت جانی است که در فقیرترین خاک رشد می‌کند و ریشه آن ممکن است تا سی متر در عمق زمین فرو رود.
ما میوندها از اِسوِرِج برای درمان‌های لری استفاده می‌کنیم که بصورت مالیدن روی پوست یا خوراکی بکار می‌برند. به قول بزرگان «سی باد زِنِش خوهه». و به عنوان خوراک شناخته نمی‌شود.
اما در مناطق دیگر لرنشین از جوانه ها و میوه آن ترشی های مجزایی درست می‌کنند. یا آن را خام خوری می‌کنند.
لطفا برای ما بنویسید شما به این گیاه چه می‌گویید و لهجه مربوط به کدام در روستای میوند نشین یا تیره‌ی میوند می‌باشد.
باکو